Het zwijgen

Een film die in Drenthe is opgenomen, daar beginnen we zeer welwillend aan. Het eerste deukje wordt geslagen door meneer Beerta, een vervelende overdreven karikatuur van een ouderwetse directeur van een volkenkundig instituut. Noem die man geen Beerta, alstjeblieft zeg. Je bent Voskuil niet. Het Meertens-Instituut wordt vervolgens expliciet vermeld.

De hoofdpersoon komt in het altijd grijsbruine zompige Drenthe als allereerste een veerman met een trekpont tegen. Tegen betaling zet hij je over naar ..... ja hoor, het kerkhof. Is er ook een hellehond? Ha, Cerberus blaft al!

Er is iets met een liedje. Er is iets gebeurd, iets heel ergs, en het liedje vertelt wat. Het lied is niet om aan te horen, maar we moeten het een keer of tien doorstaan. En als het eindelijk is afgelopen en er niets is opgelost nog een keer. Ik kijk altijd naar de aftiteling, maar dit keer niet.

Het speelt in Koekange maar is opgenomen in het Veenmuseum te Barger-Compascuum. Dat is een heel ander landschap dan bij Koekange. Weten de makers veel. Ze waren nog nooit in Drenthe geweest.

Er is één buitenlandse recensie op imbd, in het vakblad Variety:

A silly "Wicker Man"-style mystery taking itself far too seriously, "Song From the Other Side" reps a lukewarm sophomore entry from Andre van der Hout, sharing helming duties with d.p. Adri Schrover. An old murder still grips a remote village 70 years later, but the helmers can't decide whether the supernatural is to blame, consequently leaving loose ends -- and viewer interest -- trailing behind. Overall blandness, combined with an incessantly repeated annoying tune, means this dirge won't be heard outside local cinemas.

Goed gezien! Zullen we zeggen dat je geen films meer mag maken die over Drenthe gaan als je eigenlijk geen greintje verstand van de provincie hebt? Afgesproken.