Conductrice

Het is na elven. Nemen we de intercity of de stoptrein? Ze zijn nagenoeg gelijk in Den Haag. De stoptrein gaat eerder weg. Ach, dan rijden we tenminste. Een biertje in de Paas, dat hebben we wel verdiend.

De trein remt langzaam af voor station Delft-Zuid. De klapdeur die de gegoede burgers van klasse één moet scheiden van de treurige voetbalsupporters zwaait open. De deur wil harder dan de trein. Dat duurt een minuut en dan staan we opeens heel abrupt stil. De deur zwaait dicht. Minuten lang gebeurt er niets.

Dan komt een damesstem over de intercom met de medeling dat er aan de noodrem is getrokken. De jongen tegenover me heeft het vaker meegemaakt: Dat kan wel een tijdje gaan duren. Even later lopen twee conducteurs gehaast door de coupé. De dame zegt dat ze het nog niet weten. Ze draait met een sleutel aan onze noodrem. We blijken onschuldig.

In de vijf kwartieren die volgen gebeurt er even veel als weinig: het was de noodrem niet. Zes treinen halen ons op het verkeerde spoor in. Het was wat anders. Zondag begint. Er komt een trein achter ons om ons te duwen. We voelen dat er gekoppeld wordt. In café De Paas gaat het licht al bijna aan.

Een kwartier later meldt de damesstem dat de treinen elkaar niet zo liggen: de duwer heeft het mankement van onze trein overgenomen. We mogen door de voorste deur het perron van Delft-Zuid op en zullen dan aan de overkant gered worden door een andere trein. Spoor 2 van Delft-Zuid vult zich met reizigers. Willemijn mompelt dat die trein van ons zometeen op spoor 1 zal binnenrijden.

Na nog een kwartier komt onze conductrice aan de overkant het perron op lopen. Als een volleerd actrice, van het publiek gescheiden door een tweetal sporen, staat ze alleen op het perron en neemt het woord: de trein doet het weer. Het publiek begint te morren. De conductrice hoeft haar stem maar weinig te verheffen: Als we eerst even luisteren voordat we gaan klagen gaat het beter. Aanwijzingen voor het vervolg van de reis volgen. En nu allemaal naar spoor 1. En niet over het spoor, maar netjes de trap op, het viaduct over, en met de trap weer naar beneden. Ja mevrouw.

De trein rijdt voor. Om twee uur zijn we thuis. Geen braver volk dan teleurgestelde voetbalsupporters.