Foutje

Edmund W. wil een woensdaggedicht. Edmund is een trouwe lezer, maar een woensdaggedicht is voor lesweken. Niettemin, een gedicht kan geen kwaad. Dit is geen officieel gedicht van de week. Het is ook niet van een dichter.


Er is iets fout gegaan.

Eigenlijk ben ik een ochtendmens.
Om al die vrolijkheid wat te beteugelen
ga ik tegenwoordig extra laat naar bed.

Laatst kocht ik zelfs een telescoop om
het nachtleven wat zin te geven, maar
de sterren zijn al jaren aan ‘t verdwijnen.

Ik kijk omhoog en zie het schijnsel van de stad,
het licht van de lantarenpalen doodgeslagen
tegen laaggehangen zwarte nachtgordijnen.

Tegen de tijd dat in het oosten kleur komt
en ik moet slapen gaat het al niet meer. Er
wordt een jongen in mij wakker die uitgelaten
wil. Doodmoe sjok ik er achteraan.