Bikkelbos

Het eerste ontwaken van tweeduizendnegen is ondanks alles vrij helder. Ik was op een bruiloft, er waren mensen van school, maar onder werk viel het niet. Een ruimhartige bruiloft, die zomaar in een buitenlandse reis zou kunnen veranderen. Willemijn was er en Michiel was er. Willemijn ligt naast me, in nummer 238, Beute slaapt met vrouw en zoon en Marijn en Christa verderop, in 58. Dan is er de warmte van een dekbed en de extra vervelende warmte van een radiator op een slaapkamer, vannacht opengedraaid omdat de nacht zo koud en het bed zo klein is. Ik ga naar het toilet, drink water, draai de radiator dicht, overweeg het raam open te doen, doe het niet en slaap weer, nu droomloos.

Als om half elf de telefoon gaat is het natuurlijk Michiel. Alles slaapt nog bij ons, ook Paul en Rita. Of we al gewandeld hebben, zoals gisteren toen we twee uur eerder wakker waren dan de slaapkoppen in het andere huisje, gewandeld hadden in het bos en langs de weilanden en koffie hadden gedronken bij de receptie van het park. Nee, we liggen nog in bed. Michiel zegt dat het een schande is, elf uur op nieuwjaarsdag en nog in bed.

Als we een uur later, na het verbranden van de helft van de ontbijtbroodjes, in 58 arriveren zijn de dames nog nauwelijks wakker. Klaas wel natuurlijk. We brunchen met bacon en ei, we drinken koffie, we maken huisjes schoon, leveren sleutels in, wandelen andermaal door het bos met de zandverstuiving met jeneverbes en rijden naar huis. We zijn hier twee nachten geweest. In 2008 en in 2009. Lang! Gelukkig nieuwjaar.