Rinus
Soedish stelt in zijn reactie op mijn vorige bericht een ontstellend domme vraag. Het antwoord is complex en simpel. De vraag luidt: hoe is het mogelijk dat je als bewoner van de moeras- en kleivelden van het noorden liefde kunt opvatten voor een club als Feyenoord?
Laat ik voordat ik het simpele antwoord geef ("Rinus"), opmerken dat de vraag stellen betekent dat je het antwoord nooit zult begrijpen.
En dan nu het simpele antwoord: Rinus.
Ik was tien. Ik mocht de eerste helft zien van de Europa Cup 1 finale tussen Feyenoord en Celtic. De wedstrijd werd gespeeld in stemmig zwart-wit, met harde contrasten. De foto moet later zijn ingekleurd. De Schotten openden de score. En toen kwam Rinus mee in de aanval. Hij had een zwarte bril op. Ook hier doet de foto de werkelijkheid ernstig geweld aan. Rinus kopte de bal vanaf de rand van de zestien tegen de binnenkant van de vierkante paal. Het was mijn eerste doelpunt. Mijn allermooiste doelpunt, in al zijn trage hoekigheid. Ik moest naar bed. Kindval heb ik pas veel later zien scoren, toen de Coolsingel allang gedanst had.
Complex ook nog? Ajax won drie keer op rij de beker met de grote oren. Nou, leuk voor ze. Ajax komt uit Amsterdam, waar ik vaak kwam omdat mijn broer er woonde en later ook mijn zus. Ik had totaal geen eerbied voor Amsterdam. Hoofdstedelijke arrogantie. Voor Rotterdam had ik een diep ontzag. Er werd echt gewerkt naar het scheen, door mannen met hele grote handen, zwijgende ruwe mannen. Ik was er nooit geweest en hoefde ook niet zo nodig. Een echte stad. De enige stad van Nederland.
Zet de beste voetballers van Nederland op een rijtje. Cruyff, Neeskens, van Basten. Veel Ajaxieden. Houd je van die mannen? Natuurlijk niet! Mannen als Jozef en John en Dirk en Paul, daar houd je van. En Rinus.
posted by Frank Blaakmeer at 23:52
8 Comments:
Ziejewel, ik wist dat je iets moois voor ons verzweeg... :)
Heb ik er ook nog één: ik heb vroeger een aantal uitwedstrijden van Nac bezocht met een jongen uit mijn klas, die dezelfde naam had als zijn vader. Die jongen was behalve fan van Nac ook hartstochtelijk fan van Feyenoord. Kan dat? Wél met zó'n vader...
Over die vader vond ik net het volgende: "... was een frêle technicus die als linksbinnen jarenlang een sterk koppel vormde met linksbuiten Coen Moulijn."
Periode: 1960-1966
Vraag: hoe heette die jongen uit mijn klas?
Soedish
Ach ja, Feijenoord. Daar ben ik als noordelijke jongen ook nog fan van geweest, toen ze hun eerste Europacup wonnen.
Die zomer kwamen ze in Hoogeveen. Na afloop van de oefenpot probeerde ik een handtekening van Moulijn te scoren. Hij schold me uit en spurtte weg.
Toen Ajax tegen Celtic moest won ik een kaartje bij een prijsvraag van het voetbalblad 1 - 0 en werd ik fan van Ajax. Dat dus drie maal op rij de Europacup won. Gerechtigheid!
Tsja, Blaak, en dankzij YouTube zijn zelfs dierbare herinneringen niet meer heilig:
http://www.youtube.com/watch?v=sHWkm-j-s3Q
S.
Frans Bouwmeester
Dat is snel! Het lijkt Google wel... :p
S.
Er is in Nederland maar één voetbalclub. Maar, ik geef toe, de tweede is Feyenoord. De rest telt sowieso niet voor vol mee. Rinus Israel, de Amsterdamse stratenmaker, landskampioen met DWS in 1964. Een held, ja. Maar voor de rest een weinig imponerend rijtje helden die je daar noemt. Beertje, Theo de Tank? Als het toch om ijzeren kerels te doen is. Of Pummy? Ook een verfijnd technicus. Ik stuur nog een foto van Rinus - met bril - als stratenmaker.
www.sportgeschiedenis.nl/userfiles/rinus%201.JPG
Goed verhaal!!
De Europa Cup 1 finale is niet het enige. Ook al zat ik in 1970 nog ruim 17 jaar in mijn vaders verrekijker (wat ik mijn vader en moeder nog steeds kwalijk neem), de liefde is niet minder groot wanneer je die wedstrijd niet hebt mogen meemaken. Wat bijvoorbeeld te denken van de uefa cup wedstrijd tegen PSV, waar van Hooijdonk in de 90e minuut een vrije trap erin knalt, op het moment dat de wedstrijd volgens de NOS "gespeeld was"?
Daarom ben je Feyenoorder, de heilige drie-eenheid hoop, geloof en liefde komen bij deze club samen zoals nergens anders.
De mensen van de andere kant, om maar niet de term ajacieden te gebruiken, blijven weg als het belabberd met "hun cluppie" gaat, wij blijven ondanks de elfde plaats geloven op een beter resultaat. Zondag winnen we met 1-3 van NAC (derde uitoverwinning dit seizoen) en volgend jaar worden we kampioen!
Een reactie posten
<< Home