Moordend

Mijn overbuurman is een fietser. Hij snelde me vanavond voorbij, over zijn schouder groetend. Later vertelde hij dat hij begin november iets gruwelijks gaat doen. Fietsen van Hoek van Holland naar Den Helder. Ik zie duinweggetjes, het gaat wat op en neer, maar gruwelijk, nou nee. Jawel hoor. De tocht gaat over het strand. Inderdaad, gruwelijk.

Ik had de buurman overigens pas bij zijn voordeur te pakken, terwijl hij zijn sleutels zocht. In de Laan van Eik en Duinen stoof hij voorbij. Dat liet ik niet zomaar gebeuren. Tandje erbij en op de pedalen. Wat zullen we nou krijgen! Toen ik hijgend in de Pippelingstraat was gearriveerd vertelde ik hem dat ik serieus had geprobeerd om zijn moordend tempo bij te houden. Ik wist wat hij ging zeggen. Hij zei: "Wees maar blij dat het geen moordend tempo was."