Expres

In volle vaart door Frankrijk zoevend, bericht Lia per sms: "Hora rijdt, ik pel hardgekookte eitjes, deel broodjes uit en houd destructiebedrijf Dt (dat is dochter Luisa) tevreden." Lia is deelgenoot in een supergeheim project, waarover ik het diepste stilzwijgen moet bewaren, tot een nu al bepaalde maar pas later te onthullen datum.

Lia schrijft verder over koolzaad, brem, havikskruid, mosterdzaad, boterbloemen en stenen. Allemaal heel relevant. Het doet me denken aan het landschap van mijn jeugd, waarin mijn vader me meenam op de fiets.

We fietsten bijna nauwkeurig het traject van het beroemde lied, avant la lettre, kwamen dus door Erica, konden de dopheide niet vinden, zochten toevlucht tot het kooren. Dubbel o.

In een uur tijd leerde mijn vader me het verschil tussen tarwe, rogge, haver en gerst. We kwamen ze alle vier tegen, in Zuid Oost Drenthe. Als je er nu rondfietst zie je waarschijnlijk vooral mais.

Ik heb het altijd onthouden. Soms bloeit er in Den Haag in een tussenberm wat verdwaalde rogge. "Hé, rogge", roep ik dan. Mijn stadsgenoten kijken me verbijsterd aan. Hoe weet je dat?

Dat weet ik. Ik ben een boerenzoonzoon.