Liquidatie

Na afloop loop ik haar toevallig tegen het lijf. Ik geef haar en hand en stel me voor. Truus Oversteegen, zevenentachtig jaar oud, wil graag een praatje maken. Ik zeg dat ik haar nuchterheid bijzonder vind. Ja, zegt ze, je moet het een beetje met humor brengen. Truus schoot lang geleden mensen dood.

Vandaag werd aan de ouders van Hannie Schaft, bekend als het meisje met het rode haar, postuum de Yad Vashem penning uitgereikt. In de oorlog redden vader en moeder Schaft het leven van een joodse onderduikster. Hun namen worden opgenomen in het register van de rechtvaardigen onder de volken.

Rond de plechtigheid heeft het Museon een programma geregeld waarin Truus, vriendin van Hannie Schaft, een belangrijke rol speelt. Ze benadrukt dat ze in de oorlog geen mensen liquideerde vanwege hun politieke overtuiging, maar vanwege het feit dat ze verraders waren en dus een gevaar vormden. Ze vertelt het niet verontschuldigend maar feitelijk. Truus is veel te oud geworden om zich nog ergens voor te verontschuldigen. En toch.

Ik schud de hand van een vrouw die mannen doodschoot. Ik schud de hand die schoot.