Kerkstraat, Veendam

Het is stil in Veendam. We wandelen door het 'plantsoen', langs de kerk, en dan moet ik even de Kerkstraat in. Hier woonden mijn oom Jan en tante Marie, geen familie, maar vrienden van mijn ouders. Ze gingen jaren lang mee op vakantie en zo af en toe logeerden we in Veendam. Ik sliep dan op een kamer zonder wastafel. Een badkamer was er evenmin, en op mijn kamer stond een ouderwetse lampetkan met een groot porseleinen bassin. Buiten aan de muur maakte de afzuiginstallatie van de viswinkel elke tien minuten een angstaanjagend en toch vertrouwd oergeluid.
De Kerkstraat lijkt in niets meer op vroeger. Alle puien zijn vernieuwd en er is aan beide zijden van de straat een halfronde plastic overkapping gemaakt. Het geheel is op deze stille ochtend van een extra treurige lelijkheid. Ik houd een meneer op een invalidenscooter aan en vraag of hij weet waar vishandel Telkamp was, vroeger. We blijken voor het juiste pand te staan. Rechts naast de ingang is inderdaad een steegje met een voordeur voor het bovenhuis. Nummer 30a. Opeens weet ik zeker dat het klopt. Kerkstraat 30a. "Ik woon al mijn hele leven in Veendam." zegt de man trots. We wensen hem een plezierige kerst en hij bromt langzaam de lege straat uit. Veendam. Waar kan je nog meer wonen dan? Mijn moeder zou lachen en zeggen: "Veendammer wind." Morgen gaan we aan het Oosterdiep kijken of haar geboortehuis er nog is.