Shift

In de lunchroom staat een oude Duitse typemachine. Het ding is zwart, zoals het hoort, en straalt mechanische deugdelijkheid uit. Dit apparaat gaat niet kapot en als het kapot gaat heb je aan een schroevendraaier genoeg. We zwijmelen een beetje over zoveel fraaie techniek en dat je dat tegenwoordig nergens meer hebt omdat alles op stroom loopt. Ik kan het niet laten om op de toets te drukken die links van de lettertoetsen zit. Ik was vergeten waar die voor dient, maar mijn handen weten het nog.

Het ding heeft aan weerszijden van het toetsenbord met de letters een shift-toets waar het woord Umschalter op staat. Als je er op drukt gaat de wagen met de rol waar het papier om heen hoort in zijn geheel omhoog. En dan krijg je een hoofdletter in plaats van een kleine letter. Bovenkast - onderkast.

De laatste twee zijn metaforen uit de wereld van de letterzetters. Maar ook de term shift-toets is een metafoor, overgedragen van de wereld van de mechanische typmachine naar de wereld van de computer. Het gebruik van het woord shift-toets voor dit apparaat is helemaal geen anachronisme, zoals ik aanvankelijk dacht. Het is andersom; er verschuift helemaal niets in een computer wanneer je op de shift-toets drukt. Deze Umschalter, dat is de echte shift-toets.