Burgers

We zitten aan de rivier op het terras, aan de noordkant van het gebouw op de hoek van N Wacker Drive en N Michigan Avenue. Al is het een ukkepuk, met zijn vijftien verdiepingen, de schaduw is groot genoeg. Maar daar heeft de zon wat op gevonden. Aan de overkant van de rivier staat Trump Tower, en dat ding is bekleed met glas. Een ouder echtpaar zoekt een plekje dichter tegen de pui. Wij blijven zitten en constateren dat Trump wel veel licht, maar geen warmte weerkaatst. Kan je verbranden via een spiegelbeeld?

Chicago heeft ons te pakken. Er zijn steden waar je als passant met bewondering kennis van neemt, blij dat je er even naar mag kijken. Londen, Parijs, Rome, Edinburgh, Amsterdam en vooral Florence, het zijn steden die om eerbied vragen. Chicago past in een beter rijtje, dat van de steden waar je je onmiddellijk thuis voelt: Berlijn, Lissabon, Glasgow en Rotterdam.

Gistermiddag stapten er fans van de Chicago Cubs in de L-train om naar de wedstrijd tegen de St Louis Cardinals te gaan. 's-Avonds zagen we de Cubs in de elfde inning ten onder gaan. Vreemd is dat niet, want de Cubs hebben nog nooit iets substantieels gewonnen. Vandaag, op ons semi-schaduw terras, zagen we een mevrouw langslopen in een Cardinals-shirt. Geschrokken keken we elkaar aan: dat doe je toch niet! Natuurlijk, ze moeten er zijn, fans van de winnaars, maar zo open en bloot paraderen door de stad is ronduit anstootgevend. Niet dat we er wat van zeggen. Daar zijn wij Chicagoburgers dan weer te fatsoenlijk voor.