Gedicht van de week XVIII
Strikt genomen is dit geen gedicht van de week, want er is geen les. Het is ook niet zo'n goed gedicht. Het gedicht is eigenlijk vrij beroerd. Maar het is aardig vanwege de laatste regels, en vooral omdat het over Piero della Francesca gaat en zijn fresco Madonna del parto. Vooruit dan maar:
De zwangere madonna van Monterchi
Zijt gij moeder?
Zijt gij maagd?
Enkel het genie behaagd?
Een boerendochter uit Toscane
tussen rund'ren,
tussen granen.
Haar zoon heeft uit natuur geleerd,
hij voelde zich door niets gedeerd.
De zwelling van de buik
die 't kleed ontsprong,
daar is zijn fuik,
zijn Griekse kruik
uit dáanvang der cultuur.
Haar zoon is van dezelfde natuur.
Van zijn eigen moeder heeft hij het portret
op het Campo Santo neergezet,
want genie of schapenhoeder:
de geest des mans
is wiegend in de moeder.
Jan Engelman
De zwangere madonna van Monterchi
Zijt gij moeder?
Zijt gij maagd?
Enkel het genie behaagd?
Een boerendochter uit Toscane
tussen rund'ren,
tussen granen.
Haar zoon heeft uit natuur geleerd,
hij voelde zich door niets gedeerd.
De zwelling van de buik
die 't kleed ontsprong,
daar is zijn fuik,
zijn Griekse kruik
uit dáanvang der cultuur.
Haar zoon is van dezelfde natuur.
Van zijn eigen moeder heeft hij het portret
op het Campo Santo neergezet,
want genie of schapenhoeder:
de geest des mans
is wiegend in de moeder.
Jan Engelman
posted by Frank Blaakmeer at 11:43
4 Comments:
ja, beroerd gedicht.
mooi plaatje.
Tja, het is inderdaad heel erg slecht. Waarom heb ik dat gedaan?
Haha, het is wel erg slecht inderdaad! Er zijn zó veel mooiere gedichten, maar het plaatje is wel echt mooi. Toch nog compensatie voor het verschrikkelijke gedicht.
Anders doet u een bonusgedicht. Appendixgedicht. Wat een lelijk woord. Maar ik vind dat er elke week wel een mooie mag, want anders heeft het Gedicht van de Week geen doel. Go go meneer Blaakmeer go!
Een reactie posten
<< Home