dinsdag, april 28, 2009

Landschap in de stad


Ik heb er tien jaar over gedaan om het mooiste landschap van Den Haag te ontdekken. Het bevindt zich iets meer dan een kilometer hier vandaan. Om er te komen moet je door de bussluis over het pad van het Leyenburgziekenhuis naar de Kerketuinen fietsen.

We fietsen zelden cirkels rond ons huis, we fietsen stralen. Je gaat ergens naar toe of je gaat weer naar huis. Zolang we niet onder vuur liggen fietsen we niet rond het huis. Pas bij toeval, na tien jaar.

Een rij geknotte wilgen domineert de voorgrond. Daarachter ligt het water van een gracht of een meander, omzoomd door struiken en bomen in verschillende fasen van bloei. Tussen het water en de zoom ligt een hooggelegen weiland, een beetje bollend in het midden. Het geheel wordt fris gewassen door een milde lenteregen, bij een aangename ochtendtemperatuur.

Het is een oer-hollands landschapje van een grote pittoreske schoonheid. Als je het tussen je oogharen isoleert waan je je ver van de stad, of ver van vandaag. Het enige dat detoneert is een lantaarnpaal midden in beeld. Je moet in het stads Arkadiƫ immers wel veilig kunnen wandelen bij nacht. Jammer.

(ps: morgen ga ik een foto maken, zo de bezorger van de Gamma wil)
(pps: het bollend weiland blijkt een heg. Wat doet het er toe)