Gedicht van de week XIX

Poëzie is een vernielende kracht


Dit is wat ellende is,
Een hart dat niets bezit.
Het is iets bezitten of niets.

Dit is iets om te bezitten,
Een leeuw, een stier in je borst;
Je voelt hoe het daar klopt.

Corazon, moedige hond,
Jonge os, krompotige beer;
Geen speeksel proef je - bloed.

Je bent als een man
In het lijf van een hevig beest.
Zijn spieren zijn jouw spieren.

De leeuw slaapt in de zon.
Zijn neus rust op zijn klauw.
Hij doodt als hij wil een man.


Wallace Stevens

(vertaald door Gerrit Kouwenaar)