Oor
Terwijl de twijfel over het oor van Van Gogh internationaal toeslaat zit ik video te monteren. Hoe toepasselijk. Doof monteren moet echt een zegen zijn. Een kleine asynchroniciteit in het beeld levert een kort drempeltje in de verder spekgladde beweging. Dat ben je zo vergeten, klein gevalletje oeps en verder en vooruit maar weer. Maar monteer het geluid een fractie verkeerd en alles staat zolang het shot duurt gruwelijk out of sync. Knarsetandend ongemak is uw deel.
Ooit schreef Hugo BC onder één of ander pseudoniem over het verschil tussen oog en oor. Over wat een dwingeland het oor eigenlijk is. Je kunt wegkijken, maar niet weghoren. Hugo heeft gelijk: Je ogen uitsteken omdat je niet wilt zien is een overbodige pedante manier van overreageren. Je oor afsnijden daarentegen!
Ik denk dat hij het gewoon zelf deed. Tegen de stemmen in het hoofd. En die gingen gewoon door.
posted by Frank Blaakmeer at 22:34
4 Comments:
Wat ben je toch een goede schrijvert!
Beste Mevrouw Willemijn,
Ik ben het volledig met u eens. Ik geef mij over.
Misschien moet u 'ns een guest column schrijven, met uw almachtige contacten (Herr Beute?)
Overigens weet ik precies wat u bedoelt met out of sync geluid, afschuwelijk. Als ik iets out of sync heel nodig moet kijken open ik de video op 2 verschillende tabbladen en zit ik altijd een kwartier lang te syncen...
Dat stukje van BC is mij altijd bijgebleven. Het staat in 'Ik sta op mijn hoofd' [pseudoniem Raoul Chapkis] Ik citeer een fragment waarin hij de relatieve gebrekkigheid van het oor illustreert: 'Het [publiek] verheft zich van de stoelen en begint de binnenkanten der handen tegen elkaar te slaan om zo het orkest al het lawaai terug te geven dat het de zaal had ingezonden. Men stelle zich een dergelijk barbaars gebruik eens in de schilderkunst voor: de buigende kunstenaar wordt door de dankbare museumbezoekers met gekleurde zaklantaarntjes in het gezicht geschenen.'
Een reactie posten
<< Home